«Բնական աղետներ» Նախագիծ

«Բնական աղետներ» Նախագիծ

Երկրաշարժեր

 Երկրաշարժը երկրակեղևի որոշակի զանգվածում կուտակված էներգիայի կտրուկ լիցքաթափման արդյունքն է: Երկրաշարժերը ըստ առաջացման բնույթի կարելի է դասակարգել երկու խմբերի՝ բնական երկրաշարժեր և տեխնածին երկրաշարժեր:

Բնական երկրաշարժերը կապված են տարբեր պրոցեսների հետ։ Հայտնի են տեկտոնական շարժումներով պայմանվորված երկրաշարժեր, հրաբուխների հետ կապված երկրաշարժեր, երկրակեղևում կարստային խոռոչների փլուզման հետևանքով առաջացող երկրաշարժեր և այլն։

Տեխնածին երկրաշարժեր ասելով պետք է հասկանալ այնպիսի երկրաշարժ, որը կապված է մարդկային գործունեության հետ։ Օրինակ՝ ռազմական կամ արդյունաբերական պայթյունների հետևանքով առաջացող ցնցումները կարող են «տրրիգեր» (շարժիչ ուժ) հանդիսանալ ուժեղ երկրաշարժի համար։ Կամ օրինակ մեծ ջրամբարի կառուցումը կարող է հանգեցնել տվյալ տարածքում սեյսմիկ ակտիվության բարձրացման։

Երկրաշարժերը ըստ կանխատեսելիության կարելի է բաժանել նույնպես երկու խմբի՝ կանխատեսելի երկրաշարժեր և անկանխատեսելի երկրաշարժեր:

Ընդհանրապես երկրաշարժերի կանխատեսում ասելով պետք է նկատի ունենալ նրա տեղի, ուժգնության և ժամանակի հավանականային բնութագրերը։ Կանխատեսելի համարվում են այն երկրաշարժերը, որոնք իրենց «ստեղծման» փուլում թույլ են տալիս գրանցել տարատեսակ նախանշաններ։ Երկրաշարժերի նախանշաններից են համարվում՝ ստորգետնյա ջրերի մակարդակի փոփոխությունները, երկրամագնիսական դաշտի փոփոխությունները, ռադոն գազի անոմալ փոփոխությունները և այլն։ Անկանխատեսելի են համարվում առանց որևէ նախանշանների գրանցվող երկրաշարժերը։

Ներկայումս առավել ընդունված տեսակետներից մեկի համաձայն երկրաշարժերը տեղի են ունենում այն դեպքում, երբ երկրակեղևի լեռնային ապարների որոշակի զանգվածում առաձգական լարումներն ու դեֆորմացիաները գերազանցում են այդ ապարների կարծրությանը։      

Աղետները ունենում են անկանխատեսելի  վատ ազդեցություններ բնական միջավայրի վրա: Դրանք հանգեցնում են ավերածությունների և մարդկային կորուստների: Օրինակ՝ Սպիտակի երկրաշարժի (1988թ.դեկտեմբերի 8) հետևանքով տուժել է 21 քաղաք և շրջկենտրոն, 342 գյուղ։ Անօթևան է մնացել 51 հազար մարդ։ Տարբեր աստիճանի վնասվածքներ է ստացել մոտ 20 հազար մարդ, զոհերի թիվը կազմել է 25 հազար։ Զոհեր շատ են եղել հատկապես Գյումրիում՝ մոտ 15-17 հազար եւ Սպիտակում` 4 հազար։

Իմ կարծիքով, բնական աղետների դեմ մենք չենք կարող լիարժեք պայքարել, փորձը ցույց է տալիս, որ կանխատեսումները ոչ միշտ են ճիշտ լինում, շատ հաճախ մարդկանց խուճապի են մատնում, թե երկրաշարժ է լինելու, բայց իրական երկրաշարժները լինում են ավելի անսպասելի, այդ իսկ պատճառով անհրաժեշտ է իմանալ, թե ինչ միջոցներ կարող ենք ձեռնարկել հնարավորինս քիչ տուժելու համար: Օրինակ` շատ կարևոր է, որ բոլորը՝ առանցտարիքային սահմանափակումների իմանան պաշտպանվել երկրաշարժերից: Անհրաժեշտ է խուճապի չմատնվել, շենքի ստորին հարկերում գտնվելիս անհապաղ դուրս գալ և հեռանալ դեպի բաց, անվտանգ տարածություն: Վերին հարկերում գտնվելիս պատսպարվել ապահով տեղում՝ հեռու մնալով արտաքին պատերից և պատուհաններից: Ընկնող բեկորներից կարելի է պաշտպանվել՝ մտնելով սեղանների և մահճակալների տակ: Բացառել վերելակի օգտագործումը:

 Փողոցում գտնվելիս՝ հեռանալ շենքերից և հաղորդալարերից դեպի բաց տարածություն, իսկ տրանսպորտում գտնվելիս՝ այն կանգնեցնել բարձրահարկերից հեռու և մնալ տեղում մինչև ցնցումների ավարտը:

Մյուս քայլը, որ պետք է արվի աղետների ժամանակ հնարավորինս քիչ տուժելու համար դա շենքերի ապահովագրումն է հատուկ զսպանակների միջոցով, վթարային շենքերի վերացումն ու նոր շենքերի առավել սեյսմակայուն կառուցումը:  

Վերջում կցանկանայի ներկայացնել մինչ այժմ տեղի ունեցած երկրաշարժերի ցանկը, որի մասին մենք քիչ թե շատ ունենք տեղեկություններ: Նշեմ նաև, որ մենք չենք կարող տեղյակ լինել կատարվող բոլոր րկրաշարժներից, քանի որ ԱՄՆ-ի աշխարհագրական հետազոտությունից պարզ դարձավ, որ ամեն տարի լինում է երեք միլիոն երկրաշարժ: Սա նույնն է, ինչ 8,000 ցնցում ամեն օր և մի երկրաշարժ ամեն 11-րդ վայրկյանը մեկ: Միայն Կալիֆոռնիայի տարածքում երկրաշարժ կարող է լինել տարեկան 10,000 անգամ:

1556 հունվարի 23 — Գանսյու և Շանսի, Չինաստան — Չինական երկրաշարժ 830 000 մարդ է զոհվել:

1692 – Ճամայկա – Պորտ-Ռոյալը լիովին ավերվել է:

1737 — Կալկութա, Հնդկաստան — 300 000 մարդ է զոհվել:

1755 — Լիսաբոն — 60 000-ից մինչև 100 000 մարդ է զոհվել, քաղաքը լիովին ավերվել է:

1783 — Կոլաբրիա, Իտալիա – 30 000-ից մինչև 60 000 մարդ է զոհվել:

1811 — Նյու Մադրիդ, Միսսուրի, ԱՄՆ – քաղաքը լիովին ավերվել է, 500 կմ² տարածքում ջրհեղեղ:

1896 — Սանրիկու, Ճապոնիա – էպիկենտրոնը ծովում էր: Հսկայական ալիքը 27 000 մարդ և 10 600 շինություն է ավերել:

1897 — Ասսամ, Հնդկաստան – 23 000 մ² տարածքը անճանաչելիորեն փոխվել է, հավանաբար մարդկային պատմության ընթացքում ամենախոշոր երկրաշարժն է:

1906 — Սան Ֆրանցիսկո, ԱՄՆ 1 500 մարդ է զոհվել, քաղաքի 10 կմ² տարածք է ավերվել:

1908 — Սիցիլիա, Իտալիա 83 000 մարդ է զոհվել, Մեսսինա քաղաքը լիովին ավերվել է:

1911 հունվարի 4 (դեկտենբերի 22 1910 ըստ հին տոմարի) – Վերնիյ (մինչև 1921 – Ալմա Աթայի անվանումը), Ղազախստան, Ռուսական կայսրություն. 9-10 բալ ուժգնությամբ, համարյա ողջ քաղաքը ավերվել է, մնացել են եզակի կառույցներ:

1920 — Գանսյու, Չինաստան 20 000 մարդ է զոհվել:

1923 — Կանտոյի մեծ երկրաշարժ — Տոկիո և Յոկոգամա, Ճապոնիա (8,3 ըստ Ռիխտերի) — 143 000 մարդ է զոհվել:, ծագած հրդեհի պատճառով մոտ 1 000 000 մարդ մնացել է առանց տանիքի:

1939 — Ներքին Տավրոս, Թուրքիա 32 000 մարդ է զոհվել:

1948 — Աշխաբադ, Թուրքմենիա, Աշխաբադի երկրաշարժ, — 110 000 մարդ է զոհվել:

1949 — Էկվադոր 10 000 մարդ է զոհվել:

1950 — Հիմալայներ սարերում 20 000 կմ² տարածք է ավերվել:

1960 — Ագադիր, Մարոկո 12 000 – 15 000 մարդ է զոհվել:

1960 — Չիլի, Չիլիի մեծ երկրաշարժ, մոտ 10 000 մարդ է զոհվել, ավերվել են Կոնսեպսեն, Վալդիվիա, Պուերտո-Մոն քաղաքները:

1963 — Սկոպյե, Հարավսլավիա մոտ 2 000 մարդ է զոհվել, քաղաքի մեծ մասը ավերվել է:

1964 — Անկորիջ, Ալյասկա, ԱՄՆ քաղաքի մեծ մասը ավերվել է, մեծ սահանքներ, 300 կմ երկաթգիծ է քանդվել:

1966 ապրիլի 26 — Տաշքենդ, Ուզբեկիստան, Տաշքենդի երկրաշարժ — (5.3 ըստ Ռիխտերի սանդղակի) քաղաքը խիստ տուժել է, 8 մարդ է զոհվել:

1970 — Պերու 63 000 մարդ է զոհվել:, 600 000 մարդ մնացել է առանց տանիքի:

1976 — Գվատեմալա ավելի քան 20 000 մարդ է զոհվել, մոտ 1 000 000 մարդ մնացել է առանց տանիքի:

1976 հուլիսի 28 — Տյանշան, հյուսիս-արևելյան Չինաստան, Տյանշանի երկրաշարժ (8,2 ըստ Ռիխտերի սանդղակի) — ավելի քան 655 000 մարդ է զոհվել:

1981 — Սիցիլիա ավերածություններ բազմաթիվ բնակավայրերում, սկսել է գործել Էթնա հրաբուխը:

1985 — Մեխիկո, Մեքսիկա (8,2 ըստ Ռիխտերի սանդղակի) — ավելի քան 7 500 մարդ է զոհվել:

1988 դեկտեմբերի 7— Սպիտակի երկրաշարժ (6.9 բալ): Հայաստան, ավերվել են Սպիտակ, Լենինական քաղաքները և բազմաթիվ գյուղեր, 25000 մարդ է զոհվել, նույնքան ստացել են խեղումներ:

1995 մայիսի 28 — Նեֆտեգորսկ, Հյուսիս-արևելյան Սախալին (7.5 բալ) 1841 մարդ է զոհվել:

Սիչուանի երկրաշարժը (2008) – երկրաշարժ կենտրոնական Չինաստանում, զոհվել է մոտ 70000 մարդ:

2010 հունվարի 12 — Հայիթիի երկրաշարժ (2010), Պորտ-օ-Պրենս, (7.0 բալ)։ 2010 թ. փետրվարի 1-ի դրությամբ, մարդկային զոհերի ստույգ քանակը դեռ հայտնի չէր։

2011 մարտի 11 – Ճապոնիայի երկրաշարժ (2011),Հոնսյու կղզում (9.1 բալ) ավելի քան 15,854 մարդ է զոհվել:

Էկոհամակարգերի հիմնախնդիրը

Էկոհամակարգերի հիմնախնդիրը

էկոհամակարգը՝կենդանի օրգանիզմների համալիրի, այն շրջապատող անկենդան միջավայի և դրանց բազմատեսակ փոխհարաբերությունների ամբողջությունն է

էկոհամակարգի հիմնական բնութագրիչը հանդիսանում է համեմատաբար փակ, տարածության և ժամանակի մեջ կայուն նյութերի և էներգիայի հոսքերի առկայությունը էկոհամակարգի բիոտիկ և աբիոտիկ մասերի միջև։ Բոլոր կենսաբանական համակարգերը կարող են էկոհամակարգ կոչվել, օրինակ, ակվարիումը: Էկոհամակարգը հանդիսանում է բաց համակարգ և բնութագրվում է էներգիայի մուտքային և ելքային հոսքերով։ Գործնականում ցանկացած էկոհամակարգի գոյության հիմքը արևի լույսի էներգիայի հոսքն է։ Էկոհամակարգերի բնութագրող հատկանիշների կարևորությունը դրանց իրականացրած ֆունկցիաների հետևանքով էկոհամակարգերի արդյունավետության մեծացման մեջ է:

Օրինակ` ջրավազաններ,որոնց մաքուր վիճակը պահպանվում է գետում ապրող բուսականության, ցածրակարգ կենդանիների և ջրում ընթացող բնական գործընթացների միջոցով:
Բնական էկոհամակարգերում գոյություն ունեն բազմաթիվ տեսակներ: Դրանց թիվը երիտասարդ էկոհամակարգերում փոքր է, քանի որ սրանք գտնվում են դեռևս ձևավորման փուլում: Սակայն ժամանակի ընթացքում ոչ միայն տեսակների թիվը, այլև դրանց առանձնակի թվաքանակը մեծանում է:

Մարդու տնտեսական գործունեության հետևանքով ձևավորվում են յուրատեսակ էկոհամակարգեր` ագրոէկոհամակարգեր: Ագրոէկոհամակարգերի օրինակ կարող են ծառայել արհեստականորեն ստեղծված այգիները, բանջարանոցները, խոշոր անասնապահական համալիրները, արոտավայրերը, մարգագետինները:

Ի տարբերություն բնական Էկոհամակարգերի, ագրոէկոհամակարգերը մարդկանց միջամտությամբ ենթարկվում են մի շարք փոփոխությունների, որոնց արդյունքում երբեմն խաղտվում են բնական էկոհամակարգերին բնորոշ կենսական գործընթացներ:
Բացի այդ ագորէկոհամակարգերը խիստ անկայուն համակարգեր են: Դրանք ընդունակ չեն ինքնավերականգնվելու և ինքնակարգավորվելու:Դրանց պահպանման համար անհրաժեշտ է մարդու վերահսկողություն:

Ֆոսֆոր, Ազոտ- Ֆոսֆորի և ազոտի միացությունները, ժամանակակից հողագործության կարևորագույն հանքային պարարտանյութերն են հանդիսանում, բացի այդ շրջանառության ընթացքում ֆոսֆորը հիմնականում կուտակվում է լճերում, ծովերում և գետաբերաններում:Ջրում ապարների լվացման և լուծման արդյունքում անօրգանական ֆոսֆորը մտնում է շրջանառության մեջ: Անցնելով ցամաքային էկոհամակարգ` հող, անօրգանական ֆոսֆորը հողի ջրային լուծույթից կլանվում է բույսերի կողմից: Սննդային շղթային միջոցով ֆոսֆորը փոխանցվում է էկոհամակարգի մյուս օրգանիզմներին: Բացի այդ ֆոսֆորը, ինչպես և ազոտը, հանդիսանում են ջրամբարների ծաղկման և ջրերի աղտոտման հիմնական աղբյուրը:
Ֆոսֆորի և Ազոտի հոսքի նվազման հետևանքով հնարավոր չի լինի իրականացնել սպիտակուցների սինթեզ և կխաղտվի դրանց շրջանառությունը էկոհամակարգերում:
Ածխածին-Ածխածնի շրջանառության գործընթացում կարևոր դեր են խաղում ածխածնի ենթօքսիդը (CO) և երկօքսիդը (CO2): Կենսոլորտում ածխածինն ավելի հաճած հանդիպում է իր ավելի շարժուն ձևով (CO2): Ածխաթթու գազը կլանվում է ֆոտոսինթեզի ժամանակ: Ֆոտոսինթեզի գործընթացում բույսերի կողմից ածխաթթու գազը կլանվում է ցերեկվա ժամերին: Գիշերը դրա որոշ քանակություն նորից արտազատվում է մթնոլորտ: Ածխածնի շրջանառության կատարվում է նաև ծովային ավազաններում: Այս դեպքում արդեն ածխածաթթու գազը միանալով այլ նյութերի կրաքարերի տեսքով կուտակվում է ջրային ավազանների հատակին: Ծովային օրգանիզմներն օգտագործում են ածխածնի միացությունները իրենց կմախքը կազմելու համար:
Ածխածնի հոսքի նվազման հերտևանքով կխաղտվեն դրա շրջանառության երկու ուղղությունները:

Մարդու առողջությունն և շրջակա միջավայրը

Մարդու առողջությունն և շրջակա միջավայրը

1)Ինչպիսի միջավայրում ենք ապրում մենք, փորձեք ինքներդ գնահատել ձեր շրջակա միջավայրի որակը: 

Իմ բնակավայրը Երևանն է: Ըստ իս ես ապրում եմ ոչ այնքան առողջ միջավայում: Երևանը խիտ բնակեցված քաղաք է, հետևաբար օդը ավելի աղտոտված է: Կարծում եմ շրջակա միջավայրի աղմուկը, շինարարական թափոնները, ավտոմեքենաների և գործարանների արտանետումները և մի շարք այլ գործոններ, բացասաբար են ազդում իմ և ինձ շրջապատողների առողջության վրա: Ամբողջացնելով ստեղծված պատկերը` կարող եմ ասել, որ ես ապրում եմ անառողջ միջավայրում:

2)Ինչպես է ազդում շրջակա միջավայրը ձեր առողջության վրա, եթե կան առանձնակի դրսևորումներ, ներկայացրեք օրինակներով:

Շրջակա միջավայրի աղտոտումն, առաջին հերթին ազդում է մարդու առողջության վրա` առաջացնելով բազմաթիվ ախտածին հիվանդություններ և վատթարացնելով մարդու օրգանիզմի բնականոն կենսագործունեությունը:

Շրջակա միջավայրի աղտոտվածությունից առավել հաճախ առաջանում են `շնչառական և մաշկային հիվանդություններ:

Աղտոտված օդը սարսափելի վտանգավոր է շնչառական համակարգի համար: Առողջական խնդիրներ ունեցող մարդկանց մոտ, աղտոտված օդի պատճառով լինում է հիվանդության սրացում:

Մաքուր օդը առողջ լինելու կարևորագույն նախապայմաններից է:

3)Առանձնացնել ՀՀ-ում տարածված հիմանական հիվանդությունները, որքանով են դրանք կապվում շրջակա միջավայրի հետ:

Հատկապես վերջին տարիներին Հ.Հ.-ում աճել են սիրտ-անոթային և շնչառական հիվանդությունների թիվը: Երկուսի զարգացումն էլ ուղիղ կապ ունեն աղտոտված միջավայրի, առավել կոնկրետ` աղտոտված օդի հետ:

Հարկ է նշել, որ աղտոտված օդը վնասում է նաև մի շարք օրգան համակարգեր, խաթարելով դրանց բնականոն գործունեությունը:

4)Ինչպես եք պատկերացնում շրջակա միջավայրի վերահսկողությունը, ինչպես այն դարձնել ավելի արդյունավետ: Ինչ դեր ունի հասարակական վերահսկողությունը, ինչպես մեծացնել այն:

Շրջակա միջավայրի պահպանության պետական քաղաքականությունն ու ռազմավարությունը մշակում է բնապահպանության նախարարությունը։ Գործում են նաև շրջակա միջավայրի պահպանության ազգային և միջազգային, պետական և ոչ պետական կազմակերպություններ։ Հենց այդ կազմակերպություններն էլ վերահսկում են ստեղծված իրավիճակը:

 Այդ վերահսկողությունը արդյունավետ իրականացնելու համար հարկավոր են համակարգված և լիարժեք օրենքներ: Ըստ իս հարցի լավագույն լուծումներից մեկը այն է , որ խստացվեն բնապահպանությանը վերաբերվող օրենքները և սահմանվեն տուգանքներ:

Այս ամենից բացի, շատ կարևոր է նաև դաստիարակչական գործոնը: Մարդը հասնելով գիտակցության այն մակարդակին, որ բնության աղտոտումը վնասում է իր առողջությանը, կդադարի աղտոտել միջավայրը:

Մաքուր պահենք մեր շրջակա միջավայրը:

Կենսոլորտի պահպանումը

Կենսոլորտի պահպանումը

1.Ի՞նչ դեր ունեն կենսաբանական ռեսուրսները: 

Կենսաբանական ռեսուռսների դերը մեծ է մեր կյանքում: Կենսածին ռեսուռսները կազմվում են բուսական և կենդանական ռեսուռսներից:

Բուսական ռեսուռսների տեսակներն են ՝ դեղաբույսեր, սննդային բույսեր, կերաբույսեր, տեխնիկական բույսեր, դեկորատիվ բույսեր:

Սննդային բույերը և դեղաբույսերը ամենամեծ կիրառությունն ունեն: Սնդդային բույսերը օգտագործում են ՝ սննդի արտադրությունում:  Կենսաբանական ռեսուրսները հիմնականում օգտագործվում են սննդի, կաշվի և մորթեղենի արտադրության մեջ:

2.Ինչպես են փոխազդում բույսերն ու կենդանիները աշխարհագրական թաղանթի մյուս ոլորտների հետ: Բերեք օրինակներ:

Կենսաբանական ռեսուրսների փոխազդեցության լավագույն դրսևորումը սննդային շղթան է: Այս ամենի պարզագույն օրինակն այն է , որ մարդը՝ սնվում է կենդանիներով, կենդանիները բույսերով կամ կենդանիներով: Բույսերը և կենդանիները նաև փոխազդեցություն ունեն ջրի հետ: Նաև պետք է հիշել, որ բույսերը ունեն մի շատ կարևոր ֆունկցիա ՝ ֆոտոսինթեզը: Դա այն գործնթացն է ՝ երբ շնչում են ածխաթթու գազ և արտաշնչում թթվածին:  Կենսոլորտը փոխազդում է նաև մարդոլորտի հետ:

3. Ի՞նչ միջոցառումներ է անհրաժեշտ բուսական և կենդանական ռեսուրսները պահպանելու համար: Որոնք է հնարավոր կիրառել ՀՀ-ում: 

Կենդանական ռեսուռսները պահպանելու համար առաջնային են՝ որսի կարգավորումը և անհրաժեշտ պայմանների ստեղծումը: Որսի կարգավորման համար կան մի քանի կանոններ նաև պետք է հիշել կարմիր գրքում գրանցված կենդանիներին: Կարշում եմ պետք է արգելվի այն կենդանիների որսը , որի միակ նպատակը մորթի կամ կաշի ստանալն է : Այս հարցի լուծումներից է նաև արգելոցների ստեղծումը:

4.Ի՞նչ է կլիմայավարժեցումը: Բերել օրինակներ, նշեք բացասական ու դրական կողմերը: 

Կլիմայավարժեցումը մարդու կողմից կենդանիների վարժեցնելն է շրջակա միջավայրին:

Կլիմայավարժեցումն ունի իր թե՛ դրական, թե՛  բացասական կողմը:Դրական կողմն այն է, որ վերաբնակեցման շնորհիվ վերականգնվում են ոչնչացման եզրին կանգնած կենդանիները, իսկ որոշ կենդանիներ փրկվում են իսպառ ոչնչացումից:

Բացասական կողմն այն է, որ կլիմայավարժեցման հետևանքով կենդանիները կարող են ենթարկվել մուտացիայի:

Մեր խնդիրն է , անել ամեն բան կենսոլորտի պահպանման համար:

Վերացած թե՞ վերացված

Վերացած թե՞ վերացված

Բարդ է պատկերացնել մեր մոլորակը առանց կենդանիների: Ցավքոէ մարդկային էվոլուցիայի շրջանում շատ կենդանիներ վերացել են: Դրանց մի մասը վերացել է բնակլիմայական պայմաններին չհարմարվելու պատճառով , իսկ մյուս մասը ՝ մարդու գործունեության շնորհիվ: Ստրոև կներկայացվեն դրանցից երկուսը:

Պարկավոր գայլ

Պարկավոր գայլը պատկանում է անհետացած պարկավոր կաթնասունների դասին: Պարկավոր գայլերը ապրել են Ավստրալիայում , դրա մասին հիշատակվում է դեռևս մ.թ.ա. 1000 թ. սկսած: Երբ առաջին հետազոտողները եկան Ավստրալիա, այս կենդանիները արդեն շատ քիչ էին մնացել Թասմանիա  կղզում։ Պարկավոր գայլերի մասին առաջին եվրոպացիների պահպանված տվյալները վերաբերվում են 1642 թվականին , երբ Աբել Տասմանը հասավ Տասմանիա: Աբելի խմբի փորձագետները ապշած էին այդ հետքերց: Դրանք առաջին հայացքից հիշեցնում էին վագրի ոտնահետքեր, սակայն ապարդյուն:

Կենդանու մասին առաջինը հիշատակել է ֆրանսիացի բնագետ՝ Ժակ Լաբիլարդիերը , իր աշխատության մեջ:

Պարկավոր գայլը ամենամեծ գիշատիչ պարկավոր կենդանին է եղել։ Արտաքինից նրան կարելի է նմանեցնել շան կամ գայլի։ Պարկավոր կենդանիներից այն էականորեն տարբերվել է իր մարմնի կազմվածքով։

Պարկավոր գայլի երկարությունը 100 – 130 սմ է, իսկ պոչի հետ միասին մինչև 180 սմ։ Բարձրությունը մինչև 60 սմ, քաշը 20-25 կգ։

Պարկավոր գայլերը սկզբում ապրում էին Ավստրալիա մայրցամաքում և Նոր Գվինեայում: Մոտավորապես 3000 տարի առաջ այս կենդանիները դինգո շների կողմից դուրս մղվեցին Ավստրալիայից: Այնուհեև ֆերմերները կազմակերպում էին նրանց սպանդը: Պատճառը այն էր, որ պարկավոր գայլերը խոշոր վտանգ էին հանդիսանում ընտանի կենդանիների համար:

Դրա հետևանքով արդեն 1860-ական թթ. սկսած պարկավոր գայլերը պահպանվել էին կղզու միայն դժվարամատչելի վայրերում։ Իսկ 20-րդ դարի սկզբին արդեն նրանց քանակը սկսեց խիստ պակասել, երբ Տասմանիայում տարածվեց կենդանիների վարակ։ Սակայն երբ 1928 թ. օրենք ընդունվեց Տասմանիայի կենդանական աշխարհի պահպանության մասին, պարկավոր գայլը չներառվեց պահպանվող կենդանիների ցանկում։ Վերջին վայրի պարկավոր գայլը սպանվեց 1930թ. մայիսի13-ին, իսկ 1936 թ. Ավստրալիայի Հոբարտ քաղաքի կենդանաբանական այգիներից մեկում սատկեց վերջին պարկավոր գայլը։

Երկսապատավոր ուղտ

Այս կենդանին ներկա պահն գտնվում է կրիտիկական վիճակում և հանդիպում է միայն ՝ Չինաստանում և Մոնղոլիայում: Շատ հազվադեպ հանդիպում է նաև ՝ Ռուսաստանում: Երկսապատավոր ուղտերը լավ հարմարվում են ծայրահեղ եղանակային պայմաններին։ Նրանք կարող են դիմակայել ինչպես տաք և չոր անապատային ամառներին, այնպես էլ շատ ցուրտ և ձյունառատ ձմեռներին։

Երկսապատավոր ուղտը, ի տարբերություն միասապատ ուղտի, պահպանվել է նաև վայրի տեսակով, թեկուզ և փոքր քանակով: Բակտրիանի արտաքին տեսքը լավ հայտնի է – այն այնքան բնորոշ է, որ թույլ չի տալիս շփոթել այն որևէ այլ կենդանու հետ. երկու սապատների առկայությունը այն կտրուկ տարբերում է միասապատ ուղտից: Բակտրիանն ունի կլորացված մարմին, ոտքերը բավականին երկար են: Երկսապատավոր ուղտը բավականին խոշոր կենդանի է: Հասակն անցնում է երկու մետրը. լինում է և՛ 210 սմ, և՛ նույնիսկ 230 սմ: Հասակը սապատներով ավելի բարձր է, մինչև 270 սմ: Երկու սապատների միջև թամբը գտնվում է 1,7 մ բարձրության վրա, այդ պատճառով էլ դժվար է բարձրանալ կանգնած ուղտի վրա – դրա համար ուղտին հրամայում են պառկել կամ իջնել ծնկների վրա: Սապատների միջև հեռավորությունը 30 սմ-ից ավել է, որն էլ բավականին տարածք է, որպեսզի մարդ նստի:

Ցավոք երկսապատավոր ուղտը նույնպես գտնվում է վերացման եզրին: Մեզանից յուրաքանչյուրի պարտքն է պայքարել ցանկացած տեսակի կենդանու գոյության համար: Եթե սա բոլորը գիտակցեն, ապա շատ կենդանիներ ստիպված չեն լինի տեղ գտնել կարմիր գրքում:

Որքա՞ն ջուր ենք մենք օգտագործում

Որքա՞ն ջուր ենք մենք օգտագործում

Կարծում եմ մարդկացից շատ քչերին է հետաքրքրում թե նրանք որքան ջուր են ծաղսում: Նրանք կարծում են , որ այդ ջրային պաշարները դեռ երկար ժամանակ բավականացնելու են ողջ մարդկությանը, մինչ դեռ այդ պաշարները անսպառ չեն և վտանգը մեծ է, որ դրանք մոտ ժամանակներս կսպառվեն: Ցավոք մարդկության մեծամասնությունը դա չի գիտակցում և շարունակում են անխնայողաբար ծաղսել այդ պաշարաները: Ստորև կներկայացնեմ, թե որ մթերքի համար որքան ջուր է ծաղսվում:

Ահա թե որքան ջուր է անհրաեշտ հետևյալ մթերքներից մեկ կիլոգրամ ստանալու համար`

Սուրճ` 18900 լիտր

Տավարի միս` 15400 լիտր

Գառան միս` 10400 լիտր

Խոզի միս ` 6000 լիտր

Հավի միս` 4300 լիտր

Պանիր` 3180 լիտր

Բրինձ` 2500 լիտր

Լոբի` 2145 լիտր

Ցորեն` 1830 լիտր

Շաքարավազ` 1780 լիտր

Խնձոր` 822 լիտր:

Սրանք մեր առօրյա օգտագործման մթերքների մի մասն են կազում և կարծում եմ կարելի ենթադրել թե յուրաքանչյուր անձ ինչքան մեծ քանակությամբ ջուր է ծաղսում սնվելիս, այլ սպառման աղբյուրները ստորև`

Հիգիենայի համար` 350 լիտր

Արդյունաբերական տարբեր ապրանքների արտադրման համար` 300 լիտր:

Որոշ հատվածներում էներգիան ստանում են ջրաէլեկտրակայաններից, իսկ սրա ջրային պաշարների սպառումից խոսելը կարծում եմ անիմաստ է :

Այսպիսով փորձենք ընդհանրացնել այս արդյունքները: Սննդի համար օգտագործվում է օրական 3200 լիտր, հիգիենայի համար 350 լիտր: Ստացվում է օրական մինիմում 3550 լիտր, շաբաթական 24850 լիտր, տարեկան` 1.295.750 լիտր և սա դեռ մինիմումն է:

Մարդկությունը պետք է փորձի մինիմալի հասցնել ջրի սպառումը: Այս ամենը այդքան էլ բարդ չէ օրինակ` կարող ենք բացառել կովի մսի օգտագործումը, քանի որ դրա համար շատ ջուր է պահանջվում, և առհասարակ յուրաքանչյւր տեղ պետք է ջուրը խնայել:

Սա այն գլոբալ վտանգներց է , որ սպառնում է մարդկությանը: ԵՎ միշտ պետք է հիշել, որ առանձ ջրի կյանք չկա:

Չեռնոբիլ (նախագծային աշխատանք)

Չեռնոբիլ (նախագծային աշխատանք)

Չեռնոբիլ քաղաքը գտնվում է Ուկրաինայում: Տարածքը կազմում է ՝ 2044 կմ. քառակուսի: 1980 ական թվականներին բնակչությունը կազմում էր մոտավորապես 10000 մարդ, սակայն ներկայումս այնտեղ ապրում են շատ քչերը: Այօր քաղաքը շրջափակված է փշալարերով, մուտքը հսկում են ոստիկանները: Աղետալի դեպքից հետո քաղաքը վերածվեց մեռյալ գոտու:

1986 թվականի ապրլի 26-ի գիշերը, ժամը՝ 23:00-ին տեղի է ունենում դեպք , որը որոշեց քաղաքի ճակատագիրը:

Նախատեսվում էր ատոմակայանում կատարել մի փորձարկում, որի շնորհիվ միգուցե հնարավոր կլիներ խնայել ծախսվող ռեսուրսները: Ատոմակայանի ճակատագիրը այդ գիշեր գտնվում էր երեք հոգու ձեռքում ՝ Լեոնիդ Տոպտունով (կառավարման ավագ ինժեներ), Ալեքսանդր Ակիմով (հերթափոխի պետ, վերահսկիչ), Անատոլի Դյատլով (գլխավոր ինժեների փոխարինող): Շուտով աշխատանքի մեկնարկ է տրվում ատոմակայանի չորրորդ էներգաբլոկին, Լեոնիդը նկատում է, որ էներգիայի հզորությունը գնալով նվազում է: Էներգաբլոկի աշխատանքը դադարեցնելու նպատակով նա դիմում է Անատոլի Դյատլովին, վերջինս բարկանում է և հրամայում շարունակել գործնթացը: Շուտով հրամայվում է դադարեցնել չորրորդ էներգաբլոկի աշխատանքը , ապա հրամայում է Տոպտունովին էներգաբլոկում բարձրացնել էներգիայի հզորությունը, սա չգիտակցված որոշում էր նա ցանականում էր ամեն գնով իրականացնել փորձարկումը , քանի որ հաջողության դեպքում նրան պաշտոնի բարձրացում էր սպասվում:

Որոշ ժամանակ անց ատոմակայանում ցնցումներ են նկատվում, ինժեներներից մեկը գնում է գլխավոր ատոմային սենյակ և տեսնում , որ ռեակտորում էներգիայի հզորությունը այնքան է մեծացել , որ շարժվում են 350 կգ. քաշ ունեցող սարքերը: Նա փորձում է տեսախցիկի օգնությամբ հայտնել այդ մասին, սական նրան չեն նկատում: Ցնցումները առավել են ուժգնանում: Էներգաբլոկում էներգիայի հզորացումը դառնում է անկառավարելի: Մի քանի վայրկյան անց ատոմակայանը պայթում է: Պայթյունի հզորությունը այնքան մեծ էր, որ հինգ հարյուր տոննա քաշ ունեցող տանիքը թռել է օդ:

Մթնոլորտ է արտանետվում հիսուն տոննա ատոմային տարրեր պարունակող աղտ: Այնուհետև օդը սկսվում է լցվել ավելի շատ ատոմային ճառագայթներով: Աշխատակիցները մի պահ քարացել էին, չգիտակցելով որ այդտեղ մնալով նրանք քայքայվում են: Ճառագայթումը տարածվեց , հասնելով մինչև Բելառուս:

Սկսվեց մասսայական տարհանումը: Այս ամենը պատճառ դարձավ մի շարք հիվանդությունների տարածմանը: Ալեքսանդր Ակիմովը մահացավ դեպքից 15 օր անց, նա մինչև վերջ պնդում էր էր ճիշտ է վարավել և չհասկացավ թե ինչու ատոմակայանը պայթեց: Նրա ճակատագիրն ունեցավ նաև Տոպտունովը: Աշխատակազմից ողջ մնաց Սաշա Յուվչենկոն, նա 15 անգամ մաշկի վիրահատություն է տարել: Անատոլի Դյատլովը նունպես ապրեց և մահացավ սրտի կաթվածից, իր վերջին հարցազրույցներում նա նշել է , որ պայթյունը տեղի ունեցավ հին սարքավորումների պատճառով:

Դեպքից հետո Չեռնոբիլը հայտարարվեց արգելված գոտի: Քաղաքը վերածվեց՝ սարսափելի թանգարանի: Մինչ օրս հյուսվում են տարբեր առասպելներ Չեռնոբիլյան պայթյունի և դրանից առաջացած հետևանքների մասին:

Այս պատմությունը ապացույցն է այն բանի, որ մեկ չգիտակցված որոշումը կարող է կործանել ամեն բան:

Չեռնոբիլի պատմությունը դաս էր շատ երկրների համար: Պետք է գիտակցել , որ յուրաքանչյուր պետություն ապահովագրված չէ <<Չեռնոբիլյան պայթյուններից>> : Մեր երկիրը նույնպես ապահով չէ, քանի որ մեր ատոմակայնը բավականին հին է : Անվտանգության նկատառումներից ելնելով ՝ չպետք է ատոմակայանները կառուցվեն բնակելի շրջաններում: Դրանք պետք է կառուցվեն շատ հեռավոր հատվածներում, քանի որ պայթյունից բացի կա նաև ճառագայթման մեծ վտանգ: Վերջինիս հետևանքով մարդկության մոտ առաջացելեն շատ հիվանդություններ, երեխաները և կենդանիները ենթարկվել են մուտացիայի:

Վտանգներից խուսափելու համար պետք է գտնել ԱԷԿ -ներին փոխարինող միջոց: Ֆիզիկոսները եկել են այն եզրահանգմանը , որ ԱԷԿ – ներին կարող են փոխարինել ՝ ՋԷԿ -երը: Դեռևս ՋԷԿ-երի աշխատանքից մարդկության կյանքին վտան սպառող գործոններ չկան:

Մթնոլորտ (նախագիծ)

Մթնոլորտ (նախագիծ)

Մթնոլորտը՝  Երկրագունդը շրջապատող օդի շերտն է, այլ կերպ ասած՝ մի հսկայական գազային օվկիանոս : Մթնոլորտը Երկրագնդի և նրա աշխարհագրական թաղանթի ջերմության կարգավորիչն է: Դրա շնորհիվ է, որ Երկրի մակերևույթն Արեգակի ճառագայթներից ցերեկն ուժեղ չի տաքանում, գիշերն էլ շուտ չի սառչում:

Մեր շնչած օդը, թթվածնից բացի պարունակում է այլ գազեր (  ազոտի (78%), թթվածնի (21%), արգոնի (0,93%), ածխաթթվական գազի (0,03%)  նեոն, հելիում, կրիպտոն և այլն ): Մթնոլորտում առկա են նաև ծխային մասնիկներ, ջրային գոլորշիներ, սառույցի բյուրեղիկներ:

Ցավոք սրտի ներկա պահի դրությամբ ողջ մարդկությունը շնչում է աղտոտված օդ: Օդային ավազանի աղտոտող գործոնները բաժանվում են երկու խմբի` ստացիոնար կամ անշարժ աղտոտողներ և շարժական աղտոտողներ : Օդը աղտոտվում է փոխդրամիջոցների, արդյունաբերության, գյուղատնտեսության և մարդու գործունեության միջոցով:

Մթնոլորտի աղտոտումը մեծ վտանգ է ներկայացնում մարդկության առողջության համար: Մարդկանց մոտ դժվարանում է շնչառությունը և վնասվում աչքերը , առաջ են գալիս մի շարք կյանքի համար վտանգավոր հիվանդություններ, որոնք կարող են ստանալ մաշտաբային բնույթ:

Այս ամենից կարելի է գալ այն եզրահանգմանը, որ մենք պետք է պահպանենք մթնոլորտի մաքրությունը: Մթնոլորտի աղտոտումից որոշակիորեն խուսափելու համար պետք է ստեղծենք էկոլոգիապես մաքուր աշխատող փոխադրամիջոցներ և տեխնիկա: Նաև պետք է ավելի ճիշտ օգտագործենք մեզ բաժին հասած էներգիայի քանակությունը:

Կլիմայի գլոբալ փոփոխությունները մեծ վտանգներ են ներկայացնում ոչ միայն երկրների՝ այլև մարդկության համար: Կլիմայի գլոբալ փոփոխությունների պատճառով Հայաստանում ջրային պաշարները կսկսեն առավել արագ գոլորշանալ : Շատ տաքացման դեպքում նաև կարող է նվազել հողերի խոնավությունը, ինչը մեծ վնաս կհասցնի գյուղատնտեսությանը, քանի որ շատ բույսեր և բանջարեղեններ այլևս կդադարեն աճել: Գլոբալ տաքացման հետևանքով նաև առավել արագ կտարածվեն համաճարակները:

Մենք պետք է լրջորեն մոտենանք այս հարցին, քանզի դրանից է կախված մեր ապագա սերունդների բարեկեցությունը:

Մարդը և նրա ապրելու միջավայրը

Մարդը և նրա ապրելու միջավայրը

 Եթե չկա բնություն, չկա նաև կյանք: Այս խոսքը պետք է մշտապես հիշել: Մարդկության զարգացումն անհնար է պատկերացնել առանց բնության, սակայն մարդկության արագ զարգացումը բնության վրա թողնում է աղետալի հետևանքներ: 

Մարդիկ իրենք են որոշում թե ինչպիսին պետք է լինի իրենց շրջակա միջավայրը, սակայն ցավոք մեծամասնությունը դա չի գիտակցում: Առանց բնության դժվար է պատկերացնել մեր շրջակա միջավայը: Մենք պետք է մշտապես մաքուր պահենք այն, քանզի դրանից է կախված մեր  ապագան:

Ցավոք, մարդիկ ուշ հասկացան այս ամենը : Նախքան այս գիտակցության հասնելը, մարդը անխնայողաբար օգտագործում էր բնությունը, նաև զուգահեռ աղտոտելով շրջակա միջավայրը: Հենց այս պատճառով մարդկությունը կանգնած է համամոլորակային խնդրի առջև:

Էկոլոգիան որպես գիտություն, հետազոտում է այդ խնդիրները և հնարավոր լուծումներ տալիս: Կարծում եմ , էկոլոգիան որպես գիտություն վաղուց է եղել, պարզապես առավել ուշարության է արժանացել այն ժամանակ, երբ առաջ եկան մի շարք խնդիրներ: Ներկա պահին այն որպես գիտություն զարգացած է , ինչը շատ կարևոր է , քանի որ որոշ չափով կանոնակարգվում է մարդկանց կողմից բնության շահագործումը:

Ներկա պահին ցավոք բնությունը աղետալի վիճակում է գտնվում: Մեր միջավայրը աղտոտված է , մարդու գործունեության շնորհիվ: Մեծ ծավալի են հասել անտառային հրդեհները, վերանում են մի շարք կենդանատեսակներ, բուսատեսակներ, աղտոտվում է ջուրը և այսպես մի շարք խնդիրներ կան որոնք իրենց վերջնական լուծումները չեն գտել: Եթե այսպես շաչունակվի , ապա մարդը անկարող կլինի վերականգնել բնությունը: Կարծում եմ բնությունը մարդկությանը արժանի կերպով է պատասխանում, քանի որ ամեն բան փոխադարձ է: Իսկապես եկեք մի պահ պատկերացնենք թե ինչ լավ դասավորված կլիներ բնություն- մարդ հարաբերությունները, եթե մարդը պատշաճ կերպով օգտագործեր բնությունը:

Ինձ թվում է , որ վաղուց եկել է այն ժամանակը երբ մարդը պետք է շտկի իր սխալները: Առաջին հերթին պետք է խնայողաբար օգտագործել  բնական ռեսուրսները, որպեսզի բալանսը կարգավորվի: Պետք է կազմակերպվեն մի շարք միջոցառումներ բնության փրկության համար, քանզի այն մեր մեծագույն պարգևն է: Եթե բոլորը միանան բնության պահպանման գործին , ապա մոտ ապագայում մեր հասարակությունը ոչ միայն կապրի առավել գեղեցիկ միջավայրում, այլև զերծ կմնա մի շարք հիվանդություններից:  Ամփոփելով այս ամենը կարելի է գալ այն եզրահանգմանը, որ բնությանը վնասելով վնասում ենք ինքներս մեզ: